Ανάμεσα στα φρύδια,
στο ήσυχο χώρο του μετώπου,
ανοίγει το έκτο ενεργειακό μας κέντρο.

​

Είναι το εσωτερικό μάτι,
ο τόπος της όρασης και της διορατικότητας,
όπου η αντίληψη διευρύνεται
και λέμε: "Βλέπω".

​

Εδώ, το ίδιο το φως γίνεται δάσκαλος.
Αποκαλύπτει ό,τι είναι κρυμμένο,
φωτίζει ό,τι βρίσκεται
πέρα από τις εμφανίσεις.

​

Αυτός είναι ο χώρος της διαίσθησης,
της φαντασίας,
της λεπτοφυούς διορατικότητας
που μας επιτρέπει να αισθανθούμε
την αλήθεια πριν πάρει μορφή.

​

Όταν ανοίγουμε σε αυτή την εσωτερική λάμψη,
η ζωή γίνεται κάτι περισσότερο
από ό,τι μπορούν να χωρέσουν τα μάτια:
γίνεται διαύγεια, σοφία
και φωτεινή καθοδήγηση της ψυχής.